Soms hèb je van die dagen, of zo’n periode waarin alles misgaat; zo’n driedubbele negatieve wet van Murphy…
Ik had van de week eindelijk weer eens mijn auto laten wassen en op de terugweg naar huis moest ik uitwijken voor een trekker en ziet mijn auto er nu min of meer uit als een Dalmatische hond.
Gisteren werkte ik nog even in de tuin…..en ging ik door mijn rug en vervolgens crashte mijn computer en natuurlijk staan al de gegevens die ik dringend nodig heb, in de computer….
Dan sta je voor een aantal oplossingen: kwaad worden (altijd goed om je emoties de vrije loop te laten), je overgeven aan één of meerdere verslavingen (dit is niet aan te raden) of in je bed gaan liggen met het dekbed over je hoofd en wachten tot de boze buitenwereld iets goeds voor je in petto heeft (deze oplossing geeft zelden het gewenste resultaat). Je kunt er ook een stukje over schrijven, maar je kunt óók even helemaal niets doen.
Gewoon gaan zitten en afwachten wat er ontstaat. Wie kan/doet dat nog regelmatig? Weet je dat dit een bron van inspiratie kan zijn, als je even afstand neemt van waar je zo driftig mee bezig bent? Even een meta standpunt innemen en vanaf een andere kant naar je situatie kijken? Eens voelen hoe moe je eigenlijk bent en hoe je onder druk staat (van anderen, maar vaak het meeste van jezelf)?
De wetmatigheid dat als één ding verkeerd gaat, er meerdere dingen verkeerd gaan, geldt nog steeds. Zou het kunnen dat je door je gehaastheid, de druk en je vermoeidheid de verkeerde mensen en de verkeerde dingen aantrekt?
Voel je je daarnaast ook (on)bewust aangetrokken door mensen die fit zijn en positiviteit uitstralen? En wat zou er gebeuren als je zelf zo iemand wordt?
Daar ga ik eens even rustig voor zitten!
En wat is jouw oplossing voor dit soort baaldagen?